عفونت زخم پس از سزارین چگونه اتفاق می‌افتد؟
عفونت زخم سزارین
فاکتور های خطر برای عفونت زخم سزارین
برای برخی از خانم ها، احتمال ابتلا به عفونت ناشی از زخم سزارین محتمل تر از دیگران است. فاکتورهای خطر برای این اتفاق شامل موارد زیر می باشد:
- چاقی
- دیابت و یا اختلالات ایمنی بدن (مانند HIV)
- کوریوآمنیونیت(عفونت ناشی از غشای جنینی) در طول زایمان
- مصرف طولانی‌مدت استروئید
- مراقبت های ضعیف قبل از زایمان
- سزارین های قبلی
- کمبود آنتی بیونیک ها و مراقبت های ضدمیکروبی قبل از برش جراحی
- زایمان و جراحی طولانی مدت
- خونریزی بیش‌ازحد در طول زایمان و جراحی
براساس مطالعه ای که در سال 2012 در مجله پزشکی آفریقای جنوبی منتشر شد، خانم هایی که بعد از عمل سزارین بخیه نایلونی دریافت می کنند، احتمال بیشتری برای ایجاد عفونت دارند. بخیه های منگنه ای هم می توانند مشکل ساز باشند. استفاده از بخیه های ساخته شده از پلی‌گلیکولید ترجیح داده می شوند چرا که قابل جذب و تجزیه پذیر هستند.
علائم و نشانه های عفونت زخم یا عوارض ناشی از عمل سزارین
اگر که شما عمل سزارین داشته اید، بسیار مهم است که ظاهر زخم خود را چک کنید و دستورالعمل هایی که پزشکتان به شما گفته است را دنبال کنید. اگر نمی توانید زخم را ببینید از یک نفر بخواهید که هر روز زخم شما را بررسی کند تا درصورت مشاهده علائم عفونت، شما را آگاه کند. این جراحی شما را در معرض خطر مشکلات دیگری مانند لخته شدن خون قرار می دهد.
درصورت مشاهده هر کدام از علائم زیر پس از مرخص شدن از بیمارستان، با پزشک خود تماس بگیرید و یا به مراقبت های پزشکی مراجعه کنید:
- درد شدید شکم
- قرمزی در اطراف محل ببرش
- تورم در اطراف محل برش
- خارج شدن چرک از محل برش
- درد در محل برش که نه از بین می روند و نه بدتر می شود
- تب بالاتر 100.4 درجه سانتی گراد
- ادرار دردناک
- ترشحات مضر واژن
- خونریزی همراه با لخته های بزرگ
- درد و تورم پا
چگونگی تشخیص عفونت زخم سزارین
برخی از عفونت های زخم سزارین قبل از مرخص کردن بیمار مراقبت و درمان می شوند. اگرچه، بسیاری از عفونت ها تا زمان مرخص شدن از بیمارستان نمایان نمی شوند. درواقع، بسیاری از عفونت زخم های سزارین معمولا در طی هفته های اول زایمان اتفاق می افتد. به همین دلیل، بیشتر عفونت های ناشی از این زخم ها در جلسات معاینه تشخیص داده می شوند.
عفونت زخم با موارد زیر تشخیص داده می شوند:
- ظاهر زخم
- روند درمان
- وجود علائم رایج و عمومی عفونت
- وجود باکتری های خاص
پزشک شما ممکن است مجبور باشد زخم را برای تشخیص و درمان مناسب باز کند. اگر ترشحات از زخم شما خارج شود، پزشک شما ممکن است از سوزن برای تخلیه آن ها استفاده کند. ترشحات خارج شده ممکن است برای شناسایی باکتری های داخل آنها به آزمایشگاه فرستاده شوند.
انواع عفونت پس از عمل سزارین
عفونت ناشی از زخم سزارین ممکن است به صورت سلولیت و یا ورم چرکی ظاهر شود. عفونت زخم سزارین ممکن است پخش شود و باعث ایجاد مشکلاتی در اندام ها، پوست، خون و بافت های محلی شود.
- سلولیت
سلولیت زخم معمولا ناشی از باکتری های استافیلوکوک و یا استرپتوکوک است. این ها جز باکتری های طبیعی موجود در پوست می باشند. در سلولیت، بافت های آلوده زیر پوست ملتهب می شوند. قرمزی و تورم به سرعت در اطراف محل بریدگی پخش می شوند. پوست آلوده معمولا در اثر تماس گرم است. به طور کلی، چرک در محل بریدگی وجود ندارد.
- ورم چرکی زخم
این عفونت شامل باکتری های سلولیت و سایر باکتری ها می باشد. عفونت در محل برش جراحی منجر به قرمزی و تورم در امتداد برش می شود. چرک جمع شده در بافت به علت عفونت باکتریایی است. بیشتر ورم های چرکی از محل بریدگی چرک ترشح می کنند. این ورم های چرکی می توانند در بریدگی شکمی، تخمدان ها، سایر بافت ها و یا ارگان های مجاور ایجاد شوند. به علاوه می تواند آماس در رحم را ایجاد کند. این مورد که باعث بی قراری و سوزش در رحم پس از زایمان می شود باعث ایجاد موارد زیر می شود:
- درد
- خونریزی غیرطبیعی
- ترشح
- تورم
- تب
- بی قراری
سایر عفونت های معمولی هستند که بعد از سزارین در بعضی از خانم ها وجود دارد. این عفونت ها شامل برفک و عفونت های مثانه و مجرای ادراری می باشد.
- برفک
برفک ها از قارچ که به طور طبیعی در بدن وجود دارند ایجاد می شود. این قارچ ها می تواند در افراد که آنتی بیوتیک و استروئید مصرف می کنند و یا افراد با سیستم ایمنی ضعیف، ایجاد عفونت کند. این قارچ ها می تواند باعث ایجاد عفونت مخمر واژن و یا زخم سفید و قرمز نازک در دهان شود. همیشه نیاز به درمان آن ها نیست.
- عفونت های مثانه و مجرای ادراری
کاتتر های که بیمار درمدت بستری بودن استفاده می کند باید ایجاد عفونت های مثانه و مجرای ادراری می گردد. این عفونت ها معمولا به خاطر باکتری اشریشیا کلی است و با آنتی بیوتیک درمان می شود و باعث سوزش ادرار، تکرر ادرار و تب می شود.
چگونه باید عفونت زخم درمان شود؟
سلولیت با آنتی بیوتیک درمان می شود. آنتی بیوتیک ها به طور خاص باکتری های استافیلوکوک و استرپتوکوک را هدف می گیرند. در بیمارستان عفونت زخم با آنتی بیوتیک های وریدی درمان می شود اما درصورت تمایل به درمان سرپایی به بیمار آنتی بیوتیک داده می شود.
آبسه زخم هم با آنتی بیوتیک درمان می شود و نیازبه درمان مخصوص دارد. پزشک شما ممکن است محل بریدگی را باز کند و چرک را تخلیه کند. بعد از شستشوی دقیق ناحیه، پزشک شما برای جلوگیری از تجمع چرک، مواد ضدعفونی را با گاز بر روی آن می گذارد. زخم نیاز به مراقبت منظم برای درمان مناسب دارد. بعد از چند روز درمان با آنتی بیوتیک، پزشک شما محل بریدگی را دوباره بررسی می کند ممکن است آن را ببندد یا باز بگذارد تا درمان کامل پیدا کند.
چگونگی جلوگیری از عفونت زخم زایمان
عفونت برخی از مناطق جراحی از کنترل شما خارج است. با این حال، اگر سابقه عمل سزارین داشته باشید، می توانید احتمال ابتلا به عفونت را کاهش دهید. اگر به انتخاب سزارین فکر می کنید، باید اقدامات لازم را برای جلوگیری از عوارض آن انجام دهید.
درصورتی که سابقه این جراحی را داشته باشید، اقدامات زیر را می توانید انجام دهید:
- دستورالعمل‌های مراقبت از زخم و بعد از عمل که پزشک یا پرستارتان به شما میگوید را دنبال کنید. اگر سوالی دارید، تامل نکنید و با دکتر خود تماس بگیرید.
- درصورت استفاده از آنتی بیوتیک، تا اتمام دوره درمان آن را قطع نکنید.
- زخم خود را تمیز کنید و پانسمان زخم آن را به طور منظم تعویض کنید.
- لباس های تنگ نپوشید تا با زخم برخوردی نداشته باشد.
- برای نگه داری و غذادادن به کودک برای پیشگیری از فشار بر زخم روش مناسبی انتخاب کنید.
- سعی کنید از ایجاد چروک های پوستی برای پوشش یا لمس محل بریدگی جلوگیری کنید.
- تب خود را به طور منظم چک کنید درصورتی که تب شما بیشتر از 100درجه فارنهایت بود، با پزشک خود برای درمان آن تماس بگیرید.
- درصورت مشاهده تورم، چرک و قرمزی پوست بر روی محل زخم به آن توجه کنید و به دنبال درمان آن باشید.
- استفاده از پانسمان های نوین یا پانسمان زخم بستر
سعی کنید امن ترین روش برای بستن زخم خود را انتخاب کنید. اگر پزشک شما میخواد از بخیه منگنه ای استفاده کنید از اون بخواهید که روش دیگری را انتخاب کند. از پزشک خود بخواهید که از آنتی بیوتیک های قبل برش استفاده کند و تمام دستورالعمل های مراقبت کامل زخم را در بیمارستان از او بپرسید و همچنین قبل از مرخص شدن از بیمارستان، از او بخواهید که زخم شما را دوباره بررسی کند.
عوارض:
در برخی موارد، عفونت ناشی از زخم سزارین منجر به عوارض شدیدی می شود. در ادامه نمونه هایی آورده شده است:
- عفونت باکتریایی از بین برنده بافت های سالم
- پارگی زخم که بازشدگی پوست و لایه های بافتی است که بعد از جراحی بخیه شده اند.
- بازشدن زخم با روده از طریق برش
درصورتی که هر کدام از این مشکلات برای شما ایجاد شد، برای اصلاح آن نیاز به جراحی دارید. هم چنین در این حالت زمان درمان طولانی تر می شود. در این موارد، عوارض می تواند کشنده باشد.
چشم انداز
اگر شما سریع درمان می شوید، می توانید با عواقب طولانی مدت کمی از عفونت زخم سزارین بهبود پیدا کنید. براساس کلینیک مایو، معمولا زخم سزارین بین 4 تا 6 هفته بهبود می یابد. با این حال اگر قبل از مرخص شدن از بیمارستان عفونت ناشی از زخم تشخیص داده شد چند روز بیشتر در بیمارستان بمانید. اگر بعد از مرخص شدن ، عفونت زخم پیدا کرد ممکن است نیاز به داروهای وریدی و جراحی های بیشتر باشید. بعضی از عفونت های سزارین سرپایی با آنتی بیوتیک و جلسات بیشتر با پزشک می تواند بهبود پیدا کند.
