منظور ازمراقبت از زخمها ، کمک به بهبودی آنها و جلوگیری از ایجاد زخمهای جدید است.
به طور کلی زخمها به دو گروه حاد و مزمن تقسیم می شوند . بریدگیها، سوختگیها، خراشیدگی ها و برش های جراحی ازجمله زخمهای حاد هستند . زخمهای مزمن بر خلاف نوع حاد به مرور زمان ایجاد می شوند ومعمولاً بهبودی آنها مدتی طول می کشد .
از نمونه ی این زخمها می توان به زخم بستر و زخم پا در افراد مبتلا به دیابت اشاره کرد .
زخم مری، حفره‌ای است که یا دقیقاً در غشای مخاطی مری به وجود می‌آید و یا لایه‌های عمیق‌تر مری را نیز درگیر می‌نماید. زخم مری در اثر ورود اسید معده به داخل مری و تحریک غشای مخاطی آن توسط مواد اسیدی اتفاق می‌افتد. این زخمها معمولاً در افرادی ایجاد می‌شود که از بیماری رفلاکس معده رنج می‌برند، اما با وجود آنکه رفلاکس معده مهم‌ترین علت ایجاد زخم مری به شمار می‌رود، تنها عاملی نیست که باعث این عارضه می‌شود. مری بارت یک زخم مزمن است که در اثر تغییر ساختار قسمت‌هایی از غشای مخاطی مری اتفاق می‌افتد.مری بارت شایعترین علت سرطان مری است که به علت ریفلاکس بوجود می اید. این عارضه باعث می‌شود که بخشی از ساختار اپیتلیوم مری در اثر تماس مکرر با اسید معده، به حالتی شبیه به ساختاری که در دیواره معده دیده می‌شود، تبدیل گردد. سایر عواملی که باعث زخم مری می‌شود شامل مصرف طولانی مدت داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی و سیگار کشیدن می‌باشد.
