بریدگی
لحظهای بیتوجهی میتواند به بریدگی دست و انگشت شما منتهی شود. اولین قدم در مراقبت از بریدگی و خراش، جلوگیری از خونریزی است. خونریزی اکثر زخمها را میتوان با یک فشار ملایم مستقیم بهوسیله یک پارچه تمیز و یا پانمسان و باند، متوقف کرد. حدود ۱۰ -۲۰ دقیقه فشار دهید. اگر بااین کار خونریزی متوقف نشد، به سرعت به دنبال راه چاره باشید و حتماً به پزشک مراجعه کنید. گام بعدی شستن زخم با آب و صابون است. هر نوع ماده خارجی، مثل خاک و چوب و … را که میتواند به عفونت منجر شود، کاملاً شسته و از زخم خارج کنید. استفاده از یک موچین تمیز و استریل برای بیرون کشیدن مواد خارجی از بریدگی مناسب است؛ اما کاملاً مواظب باشید که زخم را عمیقتر و اوضاع را وخیمتر نکنید. پس از آن بریدگی را به آرامی بشویید و برای استریل کردن آن، از بتادین استفاده کنید. سپس آن را با یک پانسمان مثل گاز ببندید تا از ایجاد عفونت و ورود میکروب به داخل آن جلوگیری شود.
پمادهای آنتیبیوتیک، مثل باسیتراسین و یا نئوسپورین نیز به بهبود زخم و حفظ رطوبت آن کمک میکنند. مراقبت مداوم از زخم بسیار مهم است. سه بار در روز محل بریدگی را با آب و صابون بشویید و روی آن پماد آنتیبیوتیک بزنید و در صورت نیاز، باند آن را تعویض کنید. بریدگی اگر فراتر از پوست بوده و سطح عمیقی از گوشت نیز بریده شده باشد، حتماً باید پزشک آن را بخیه بزند. زخم هر چه زودتر بخیه بخورد، خطر عفونت کاهش مییابد. در حالت ایدهآل، ظرف شش ساعت بعد از بریدگی، زخم باید بخیه شود. بیماران دیابتی، بیماران سرطانی که تحت شیمی درمانی هستند، بیمارانی که داروهای استروئیدی مثل پردنیزون استفاده میکنند و مبتلایان به ایدز نسبت به سایر افراد،
زودتر بریدگی و زخم آنها عفونی میشود.
علائم عفونت زخم
اگر مایع زرد یا سبز رنگی (چرک) از درون زخم خارج شود و یا پوست اطراف زخم قرمز رنگ و متورم و دردناک شده باشد، زخم عفونت کرده است و باید به پزشک مراجعه نمود. اگر همراه با عفونت تب هم شروع شود، باید عفونت را جدیتر گرفت و در اولین فرصت نزد پزشک رفت. اگر در ۱۰ سال اخیر واکسن بیماری کزاز را دریافت نکردهاید، حتماً بعد از بریدگی و خراش نزد پزشک رفته و واکسینه شوید.
تغذیه و درمان بریدگی
تغذیه مناسب در درمان بریدگیها بسیار مؤثر است و با کمک به سیستم ایمنی بدن و کشتن میکروبها سرعت بهبود بریدگی را افزایش میدهد. متأسفانه هیچ راهی برای جلوگیری و یا کاهش ایجاد بریدگی و خراش وجود ندارد؛ جز اینکه کمی بیشتر احتیاط کنید.
میخک:میخک درخت گرمسیری است که عطر فوقالعادهای دارد و نه تنها بوی روغن و یا پودر آن آرامبخش است، بلکه غنی از اوژنول میباشد. اوژنول نوعی ماده شیمیایی است که خاصیت ضددرد و ضدعفونی کنندگی دارد؛ بنابراین از روغن میخک برای کاهش درد و عفونت زخمها استفاده میشود.
سیر: سیر یکی از طبیعیترین و بهترین آنتیبیوتیکهاست که در درمان زخمها مؤثر است.
آویشن: آویشن یکی از غنیترین منابع تیمول است که بسیار معطر میباشد و بعد ازمیخک و سیر، برای درمان عفونت و زخم بسیار مؤثر است. از آویشن به صورت موضعی برای درمان سوختگی و مشکلات عضلانی و پوستی استفاده میشود.
زغال اخته: زغال اخته از آنجا که حاوی اسید هپیوریک میباشد، خاصیت ضدباکتریایی دارد و به درمان زخم و بریدگی کمک میکند.
عسل: مطالعات نشان میدهند که مالیدن عسل بر روی زخم، بهبود آن را سرعت میبخشد، زیرا دارای خواص ضدباکتریایی است.
گل اشرفی: در قرن ۱۹ از گل اشرفی برای درمان بیمارانی که زخم آنها دیر بهبود مییافت، استفاده میکردند. آنها این گل را در الکل خیس کرده و روی زخم قرار میدادند.