پیشگیری از ایجاد جای زخم

در این مطلب کار‎هایی که می‎توانید انجام دهید و اشتباهاتی که باید از انجامشان پرهیز کنید به شما توضیح داده می‎شود تا به خوب شدن زخم‎تان با حداقل اثر (اسکار- Scar) ممکن کمک کنید. نکته کلیدی در کاهش اثر جای زخم، کم کردن کاری‎ست که بدن باید برای التیام اسکار انجام دهد.

1. در صورت نیاز بخیه بزنید: بریدگی‎هایی که در آن‎ها دو قسمت پوست از هم جدا شده‎اند یا بسیار عمیق هستند، با بخیه زدن البته به دست پزشک، بهتر التیام می‎یابند. به یاد داشته باشید که بخیه باید در سریع‎ترین زمان ممکن زده شود، یعنی زمانی‎که جراحت هنوز تازه است. اگر زمان زیادی بگذرد، باکتری‎ها و میکروب‎های زیادی ممکن است وارد زخم شوند و پزشک به دلیل احتمال عفونت نتواند آن را ببندد و بخیه بزند؛ همچنین زخم ممکن است به طور نصفه و نیمه التیام یابد که این امر بخیه موفق را ناممکن می‎کند. اگر شک دارید که بخیه برای زخم‎تان نیاز است یا خیر نزد پزشک بروید و اجازه دهید او تصمیم بگیرد که بهترین راه برای درمان زخم‎تان چیست. بد نیست بدانید یکی از گیاهان طب سنتی برای درمان زخم‌های چرکی کتان است، در این باره بیشتر بدانید.
2. زخم را مرطوب نگه دارید: روی زخم وازلین بزنید و روی آن را با بانداژ غیر چسبی بپوشانید. این کار سرعت التیام را افزایش می‎دهد و احتمال به جای ماندن اثر زخم را به حداقل می‎رساند. درمان گیاهی زخم‌های سطحی را اینجا ببینید.
3. به دام تبلیغات دروغین کرم‎های ضد اسکار نیفتید: ممکن است شنیده باشید که ویتامین E به کاهش اسکار کمک می‎کند، اما این امر در یک مطالعه با کیفیت و دقیق علمی‎به اثبات نرسیده است. در واقع هنوز به اثبات نرسیده است که کرم‎های ضد اسکار می‎توانند به طور قابل ملاحظه‎ای اثر زخم را از بین ببرند یا نمی‎توانند.
4. زخم را ماساژ دهید: ماساژ دادن روزانه زخم (در صورت امکان) با روغنی مانند روغن ویتامین E می‎تواند به بهبود هر چه زودتر اثر زخم کمک کند.
5. در معرض نور خورشید قرار نگیرید: پرهیز از قرارگیری در معرض نور آفتاب می‎تواند به جلوگیری از تغییر رنگ پوست در ناحیه اسکار کمک ‎کند.
6. اجازه دهید زخم به طور طبیعی بهبود یابد: به طور مکرر از هیدروژن پراکسید استفاده نکنید زیرا می‎تواند موجب تحریک شده و پروسه التیام را نیز کُند کند و روی زخم‎ها را نیز نکنید! این زخم‎های خشک شده پوششی طبیعی برای آسیب پوستی وارد شده هستند. کندن مُکرر این پوشش، در حالی‎که آسیب زیر آن در حال تلاش برای خوب شدن است، فرآیند التیام را کُند کرده و ریسک به وجود آمدن اسکار (جای زخم) را افزایش می‎دهد.
7. صبور باشید: فرآیند التیام یافتن زخم زمان می‎برد و گاهی اوقات این زمان می‎تواند طولانی باشد. مرحله اول التیام 3 ماه طول می‎کشد و مرحله دوم تا 3 ماه بعد از آن ادامه دارد. در کل نیز اسکار تا 1 سال پس از شکل‎گیری بسیار تغییر می‎کند. واقعیت این است که اسکارها هیچ‎گاه دست از تغییر و بهبود نمی‎کشند، مگر اینکه جزء اسکار‎های کلوئید باشند که شروع به بدتر شدن می‎شوند و در این صورت باید به پزشک مراجعه کنید. کلوئیدها اسکارهای برجسته‌ی ضخیم و نامنظمی‎ هستند که از لبه‎های زخم اولیه فراتر می‎روند. این ضایعات بیشتر در افراد با پوست تیره شایع است. کلوئیدها ممکن است سه ماه یا حتی چند سال پس از ترمیم اولیه به‎وجود بیایند. 

منبع : پارسه گرد